De nieuwe droom van Ousmane

Vier jaar geleden kwam Ousmane Ba uit Senegal naar Nederland. Bij de Samen Academie volgt hij de opleiding tot Helpende Plus. “Ik leer veel van mijn collega’s én de bewoners.” Bijvoorbeeld wat een ‘sappie’ is.

Nee, in Senegal werkte Ousmane (27) niet in de zorg. “Ik had mijn eigen bedrijfje. Ik verkocht kippen, tot ik besloot mijn land te verlaten. In Senegal is geen oorlog, maar het is geen vrij land. Er is geen democratie. Ik wil graag in vrijheid leven. Daarom ben ik naar Nederland gekomen.”

Voor de inburgeringscursus volgde hij Nederlandse les. “Daar vroeg de docent wat ik wilde gaan doen. Ik vertelde dat het altijd mijn droom is geweest om in het ziekenhuis te werken. Daarom wilde ik graag een zorgopleiding volgen. Mijn docent regelde dat ik bij de Samen Academie een BOL-opleiding kon volgen. Speciaal voor anderstaligen. Ik ben heel blij dat ik die kans heb gekregen.”

Koffie met een koekje

De opleiding bleek een schot in de roos. “Mijn medestudenten kwamen uit allerlei landen, zoals Syrië, Eritrea en Armenië. We hadden een goede band en hebben elkaar veel geholpen.” Naast de zorgvakken was er volop aandacht voor de Nederlandse taal. “Ik leer ook veel van de bewoners”, zegt Ousmane, die inmiddels bij De Bron in Schagen werkt. “Soms hoor ik woorden die ik niet ken. Zo vroeg een bewoonster die wat wilde drinken om een sappie. Ik zei: ‘Ik ken cola, sinas, jus d’orange. Wat is een sappie?’ Dat weet ik nu. Ook dat een vessie een vest is.”

Bewoners vragen regelmatig waar Ousmane vandaan komt. “Dan laat ik ze op de tablet zien waar Senegal ligt. Ik vertel ze over mijn land. En ik leer weer over de Nederlandse cultuur.” Met een lach: “In de ochtend ontbijt, dan koffie met een koekje. En een bloemetje op tafel.” Het fijnste aan de Nederlandse cultuur? “Dat iedereen heel open is. Je mag alles zeggen.”

Kijken en vragen

Inmiddels zit Ousmane in zijn tweede jaar. Een speciale opleiding voor anderstaligen is niet meer nodig. “Ik doe nu de BBL-opleiding, waarbij ik leer en werk tegelijk”, zegt hij in goed Nederlands. “Dat bevalt heel goed. Eén dag in de week ga ik naar de school. De rest leer ik in de praktijk bij De Bron. Ik krijg ook goede begeleiding van de praktijkconsulenten van de Samen Academie. Die helpen me met al mijn vragen.”

Bij De Bron is Ousmane op zijn plek. “Ik werk met fijne collega’s. Ik kijk ook goed hoe ze dingen doen. Hoe ze bewoners verzorgen, hoe ze observeren, communiceren, een katheterzak verwisselen. Ik vraag ook altijd waarom ze iets doen. Daar leer ik veel van.” De band met zijn collega’s is goed, ook naast het werk. “Binnenkort komen een paar collega’s eten. Dan maak ik Senegalees gerecht met rijst en kip.”

Een nieuwe droom

Wat hij het meest mist uit Senegal? “Mijn familie. Vorig jaar is mijn vader overleden, maar hij was heel trots op mij. Net als mijn moeder. Ze vindt het mooi dat ik ouderen help. In Senegal is geen ouderenzorg; daar worden ouderen thuis verzorgd door hun kinderen. In mijn land heb ik nog nooit iemand van 99 of 100 gezien. Maar bij De Bron was ik net nog bij een bewoner van 99. Een vrolijke man, die goede kwaliteit van leven heeft.”

Daar draagt Ousmane graag aan bij. “Het was altijd mijn droom om te werken in het ziekenhuis. Maar wat ik nu heb ontdekt: ook de ouderenzorg is geweldig. Dus misschien blijf ik hier wel werken. Het lijkt me mooi om in de toekomst via de Samen Academie door te leren voor verpleegkundige of kwaliteitsverpleegkundige. Want ik wil altijd blijven leren!”

Wil jij net als Ousmane een zorgopleiding volgen? Bij de Samen Academie leiden we je graag op, ook als je de Nederlandse taal nog niet voldoende beheerst.