Marloes denkt mee over haar eigen vak 

Vijf jaar geleden stapte verpleegkundige Marloes Jonkmans-Visser over van het ziekenhuis naar de thuiszorg. Dat bleek een goede beslissing. “Bij Samen voel ik me als wijkverpleegkundige echt gezien en gehoord.”

Achttien jaar werkte Marloes als verpleegkundige in het ziekenhuis. “Daar stond ik vooral aan het bed. Maar ik wilde meer kunnen betekenen voor cliënten in het dagelijks leven. Daarom besloot ik verder te kijken.”

Bij toeval liep ze een oud-collega tegen het lijf. “Die werkte inmiddels als wijkverpleegkundige bij Samen. Met haar kon ik een ochtend meelopen. En meteen wist ik: dit vind ik leuk! In het ziekenhuis voerde ik vooral uit wat de arts opdraagt. Als wijkverpleegkundige kan ik veel eigen invulling geven aan mijn werk. Wat zie ik gebeuren? Wat is er in een bepaalde situatie nodig bij een cliënt? Ook preventief kan ik veel betekenen voor mensen.”

Veel geleerd

Marloes (43) werkt als wijkverpleegkundige in Waarland, Tuitjenhorn en ’t Veld. “Afgelopen zomer heb ik de opleiding HBO-V afgerond. Van Samen kreeg ik de kans die te volgen. Daar heb ik zoveel geleerd, wat ik dagelijks toepas in mijn werk. Bijvoorbeeld: hoe ga je om met landelijke richtlijnen? Zo heeft de landelijke Zorgstandaard Dementie veel bruikbare handvatten. Ook weet ik nu beter welke instanties en collega’s ik kan betrekken bij een cliënt. Daardoor neemt de kwaliteit van zorg toe.”

Langer Vitaal Thuis

Als wijkverpleegkundige is Marloes de spil van de zorgverlening in de wijk. Ook binnen het programma Langer Vitaal Thuis. Dit loopt in Tuitjenhorn, Waarland, Sint Maarten en Dirkshorn. “In 2024 breiden we dit programma uit binnen de andere teams. Het doel is dat mensen zo lang en fit mogelijk in hun vertrouwde omgeving blijven wonen, met kwaliteit van leven”, aldus Marloes.

“Met een multidisciplinair team kijken we eerst: wat kunt u zelf nog? En waar kan uw omgeving u bij helpen? Vervolgens kijken we of er hulpmiddelen of aanpassingen in huis mogelijk zijn. Pas als laatste stap zetten we de thuiszorg in. Zo houden we mensen zo zelfredzaam mogelijk – en de zorg toekomstbestendig.”

Meedenken en meepraten

Over dat laatste denkt Marloes graag mee. “Binnen Samen hebben we een vakgroep van wijkverpleegkundigen. Wij bespreken onderwerpen als: hoe kunnen we de zorg beter organiseren? En hoe gaan we om met nieuwe ontwikkelingen? Ook bespreken we in een fijne, veilige omgeving wat er in ons omgaat. En we ondersteunen elkaar waar nodig. Bijvoorbeeld door een intake over te nemen als een collega een drukke dag heeft.”

De vakgroep is ook sparringpartner voor de Raad van Bestuur, directie en andere beleidsbepalers binnen Samen. “We worden regelmatig aan tafel uitgenodigd om mee te denken en praten. Bijvoorbeeld over nieuwe ontwikkelingen. Bij Samen voel ik me als wijkverpleegkundige echt gezien en gehoord. Daardoor is het makkelijker én leuker om je vak uit te oefenen.”

Kleine dingen

Elke dag geniet Marloes van haar vak. “Het mooiste is dat ik echt wat kan betekenen voor de cliënt. Met kleine dingen kunnen we er al voor zorgen dat iemand langer zelfredzaam blijft. Bijvoorbeeld door de ergotherapeut in te schakelen voor plaatsing van een beugel bij het bed. Zo kan de cliënt zelf makkelijker uit bed komen.”

Ook biedt Marloes een luisterend oor. “Voor de cliënten, maar ook voor de mantelzorgers. Met Sinterklaas kreeg ons team chocoladeletters van een mevrouw die zo blij was met onze begeleiding. De mantelzorg voor haar man groeide haar boven het hoofd. Samen met haar hebben we gezocht naar een oplossing. Dankzij de handvatten en ondersteuning die we hebben gegeven, kon ze het weer aan. Fijn om daar aan te kunnen bijdragen.”

Wil jij net als Marloes werken als wijkverpleegkundige bij Samen? Klik hier voor de vacatures.